Gdzie mam szukać Jezusa?

Gdzie szukać Jezusa?

Każdy człowiek w swojej głębi jest kimś niezwykłym. Taka jest prawda o człowieku, o każdym człowieku, nieważne – ochrzczonym czy nie. Taka jest prawda o tobie i o mnie. Jeżeli jednak będziesz żył na powierzchni, powierzchownie patrzył na świat, powierzchownie myślał i oceniał, to nigdy nawet nie zakosztujesz, kim rzeczywiście jesteś, jaką godnością zostałeś obdarzony, jaką godność nosisz.

Żeby poznać i, co ważne, doświadczyć, kim jestem w głębi swego jestestwa, trzeba koniecznie nauczyć się schodzić daleko w głąb siebie. Tam w głębi twego jestestwa jest to, co najpiękniejsze w tym życiu: tam skryte jest intymne miejsce, gdzie może dojść do spotkania z samym Panem.

Jezus nasz Przyjaciel

Jezus nasz Przyjaciel

Nabożeństwo ku Człowieczeństwu Jezusa, które odrodziło się ze św. Bernardem i spopularyzowało z duchowością franciszkańską, znajduje najdoskonalsze rozwinięcie i niejako pieczęć Boskiej aprobaty w nabożeństwie ku Najświętszemu Sercu. Na sto lat przed objawieniami Małgorzaty-Marii,  św. Teresa z Avili ostrzegała kontemplatyków o niebezpieczeństwie i złudzeniach doktryny życia wewnętrznego, lekceważącej nabożeństwo do Człowieczeństwa Zbawcy.

Pisze ona:

„Byłoby to, że użyję pospolitego wyrażenia, zawieszeniem duszy w powietrzu, bo nie miałaby wówczas na czym się oprzeć, jakkolwiek by się jej zdawało, że jest… pełną Boga… Nie jesteśmy aniołami, mamy ciało; chcieć zrobić z siebie anioła… to nierozum”[1].

Modlitewna intymność

Modlitewna intymność

Lekarstwem na uzdrawianie naszych więzi z Bogiem osobowym i tym samym, konsekwentnie, z drugim człowiekiem jest celebrowana modlitewna intymność z Nim. On mieszka w nas. Św. Teresa od Jezusa na nowo pomogła chrześcijanom odkrywać, że droga do spotkania z Bogiem prowadzi przez wnętrza własnego serca. Sposobem jest modlitwa wewnętrzna. Sposobem, który w końcu przestaje być tylko sposobem, aby stać nową formą życia, nowym człowieczeństwem w Chrystusie. 

Prawda o sobie …

Jeśli (…) uczujecie w sobie potrzebę przemówienia do Niego i wylania przed nim serca swojego, mówcie i owszem; tylko nie sadźcie się na piękne i wytworne wyrazy, ale w słowach prostych, wprost z serca idących, bo On tylko takie ceni. (św. Teresa od Jezusa)